Eugeniusz Mioduszewski


Eugeniusz Mioduszewski to postać, która zyskała uznanie w polskim krajobrazie politycznym i edukacyjnym. Urodził się 20 stycznia 1934 roku w Zambrowie, co stanowi ważny element jego biografii i lokalnego dziedzictwa.

Był nie tylko działaczem partyjnym i państwowym, ale również nauczycielem, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój społeczności oraz wkład w system edukacji w Polsce. W latach 1981–1990 pełnił funkcję wicewojewody łomżyńskiego, co świadczy o jego znaczącej roli w administracji lokalnej i wpływie na wydarzenia tamtego okresu.

Życiorys

W 1946 roku Eugeniusz Mioduszewski stał się członkiem Związku Harcerstwa Polskiego. Swoją edukację rozpoczął od uczęszczania do Szkół Podstawowych nr 1 i nr 2 w Zambrowie, gdzie pełnił funkcję drużynowego ZHP w drugiej placówce. W latach 1954-1958 studiował na Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, gdzie zdobył dyplom oraz ukończył kurs pedagogiczny.

Podczas studiów aktywnie działał jako wiceprzewodniczący Zrzeszenia Studentów Polskich, co świadczy o jego zaangażowaniu w życie akademickie. Po zakończeniu edukacji rozpoczął pracę w Szkole Przysposobienia Rolniczego w Zelkach, a następnie w szkole w Dowspudzie oraz technikach rolniczo-weterynaryjnych w Marianowie i Łomży. Jako instruktor harcerski był bardzo aktywny, obejmując m.in. funkcję zastępcy komendanta suwalskiego hufca ZHP i był członkiem hufca w Łomży.

W 1973 roku, Eugeniusz Mioduszewski został powołany na wizytatora metodyka, co otworzyło mu nowe możliwości w obszarze edukacji. Jego kariera nie ograniczała się jedynie do nauczania – był również długoletnim działaczem Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1973 roku sprawował funkcję prezesa Powiatowego Komitetu ZSL w Łomży, a w latach 1975-1981 pełnił rolę sekretarza Wojewódzkiego Komitetu ZSL w tym samym mieście.

W ramach swojej działalności politycznej zasiadał w Wojewódzkiej Radzie Narodowej w Łomży. W latach 1981-1990 osoby te pełniły urząd wicewojewody łomżyńskiego, gdzie odpowiadał za oświatę, kulturę, sport oraz zatrudnienie. Po przejściu na emeryturę w 1990 roku, Mioduszewski angażował się w Polskim Stronnictwie Ludowym, co doprowadziło go do kandydowania do Senatu w 1997 roku w okręgu łomżyńskim, gdzie zajmował 6. miejsce wśród dziesięciu kandydatów.

Oprócz działalności politycznej, został również przewodniczącym stowarzyszenia „Pokój i Dobro”, co świadczy o jego ciągłym zaangażowaniu w różne inicjatywy społeczne. W 1964 roku związał się małżeństwem z Marianną w Białymstoku, co podkreśla jego personalne życie. Życie Mioduszewskiego to przykład osoby, która poświęciła się nie tylko edukacji, ale także aktywności społecznej i politycznej w Polsce.

Odznaczenia

Eugeniusz Mioduszewski otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego dokonaniach i zaangażowaniu. Wśród najważniejszych wyróżnień znalazły się:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Medal Komisji Edukacji Narodowej,
  • Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, przyznany w 2014 roku.

Przypisy

  1. a b c Mioduszewski Eugeniusz. 600.lomza.pl. [dostęp 27.04.2023 r.]
  2. Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 25.09.1997 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 21.09.1997 r. [dostęp 27.04.2023 r.]
  3. „Pokój i Dobro” w prokuraturze. wspolczesna.pl, 16.08.2004 r. [dostęp 27.04.2023 r.]
  4. a b Diamentowe i Złote Gody w Ratuszu. um.lomza.pl, 14.09.2014 r. [dostęp 27.04.2023 r.]
  5. Uchwała Nr 1/6/80 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łomży z dnia 31.03.1980 r. w sprawie powołania składów komisji Wojewódzkiej Rady Narodowej. „Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łomży”. 2/1980, 20.05.1980 r.

Oceń: Eugeniusz Mioduszewski

Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:21